Γράφει ο Άκης Καντέρης
Ο πρόλογος σε ένα κείμενο είναι σημαντικός γιατί φιλοδοξεί να προσδιορίσει την συνέχεια του γραπτού, βάση του τριπτύχου ΠΡΟΛΟΓΟΣ-ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ-ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Θα μου πείτε.. Αυτά θα λέμε τώρα? Τα ξέρουμε αυτά… Κι αν όμως όλο το κείμενο είναι ένας πρόλογος….? Αυτό ακριβώς διάλεξα να κάνω για την πρώτη μας επαφή. Και εξηγούμαι….. Continue Reading
Γειά σας φίλες και φίλοι της εκπομπής, «We found love».!!
Η καλύτερα.. «Καλησπέρααα καλησπέρααα καλησπέρααα» όπως έχετε συνηθίσει να ακούτε απο εμάς.!!
Θέλαμε να σας κάνουμε μια έκπληξη και να τη!! Εδώ και καιρό, υπήρχε αυτή η ιδέα, η οποία δεν σας το κρύβω μας ενθουσίασε και τους δύο, αφού μας ήρθε κατακούτελα.!!
Αυτή τη στιγμή είμαστε και οι δύο πίσω απο μια οθόνη και προβληματιζόμαστε για το.. πώς να ξεκινήσουμε.!! Αλλά ας αφήσουμε τις τυπικότητες.. Σήμερα μια νέα ημέρα και ένας νέος μήνας ανατέλλει.. Και έτσι εμείς χωρίς πολλά πολλά λόγια, αλλά με πράξεις που θα τις δείτε μελλοντικά να υλοποιούνται, ξεκινάμε και διευρύνουμε τους τρόπους επικοινωνίας και μετάδοσης της πληροφορίας προς εσάς..
Ας ξεκινήσουμε αναφερόμενοι στην σημερινή ημέρα της Πρωταπριλιάς..Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο «κώδικας δεοντολογίας» των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και πιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η «1η Απριλίου». Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.
Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα (παρεπιπτόντως, λυθήκανε τα κορδόνια σας..) με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του. Επίσης το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς, θεωρούν μερικοί, ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα.
We Found Love 